Al eeuwenlang hebben mensen vanuit een diep innerlijk weten aangevoeld dat alles, maar dan ook alles, uit energie bestaat. De wetenschap die zich kwantumfysica noemt heeft gedurende de laatste 120 jaar ook bewijs geleverd dat het allerkleinste deeltje waar jij en ik uit opgebouwd zijn voornamelijk uit leegte en energie bestaat. Simpel gezegd betekent dit dat je geen statisch wezen bent, maar een veld van kleine energetische deeltjes die voortdurend in beweging is. Je hebt een eigen trillingsfrequentie die gekoppeld is aan je denken, voelen en bewustzijn. Wanneer je je bewust bent van je intrinsieke waarde, volledig vertrouwt op het...

Ik kwam vanmorgen deze tekst van mezelf tegen die ik in augustus 2017 schreef . Het raakte me, omdat ik door de huidige situatie waarin we leven meer dan ooit wordt uitgedaagd om in balans te blijven. Want er gebeurt zoveel om me heen wat ik niet begrijp.  Vrede betekent voor mij niet persé dat alles koek en ei is, maar meer dat er balans gevonden wordt in alle omstandigheden. In een wereld als de onze waar er geen sprake is van perfectie en we elkaar als medemens nog weleens flink op de tenen trappen, is balans vinden een voorwaarde om met...

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een boekrecensie heb geschreven. Niet omdat ik gestopt ben met lezen, integendeel zelfs, maar omdat ik tot nu toe niet in het openbaar durfde te tonen tot welke boeken ik me tegenwoordig aangetrokken voel. De onderwerpen hebben altijd een spirituele onderstroom en verruimen en rekken mijn staat van bewustzijn telkens weer een stukje. Ze gaan over onderwerpen die veelal worden weggezet als zweverig, niet te bewijzen en dus niet waar of waanzinnig, omdat het zo ver van onze huidige manier van denken af staat of schoppen tegen heilige huisjes aan. Dus heb...

Lieve lichtlezer, Wellicht is het je al opgevallen, maar voor alle zekerheid wil ik je hier nog even laten weten dat mijn blogs voortaan vanaf Lichtbundels.com naar je toe zullen komen. Deze nieuwe website is niet alleen de nieuwe verzamelplaats van mijn gedachten en gedichten geworden, maar ook de plek waar je mijn twee bundels  'Stap in het Licht' en 'Lichtwoorden' kunt bestellen. Deze laatste bundel is nog maar nét uitgekomen, dus met blijdschap deel ik hieronder met je wat er op de achterzijde geschreven staat: Deze bundel gevuld met Lichtwoorden reik ik je graag aan, niet omdat ik wil dat...

Geïnspireerd op de derde van acht nieuwe regels voor vrouwen uit het boek ‘Wolfpack’ van Abby Wambach. Regel 3 – Geef leiding vanaf de reservebank. Uitwerking van regel 1 en regel 2 zijn al online, de andere 5 volgen in de loop van de komende weken! Uit Wolfpack: OUDE REGEL: WACHT OP TOESTEMMING OM LEIDING TE GEVEN. NIEUWE REGEL: GEEF NU LEIDING – WAAR JE OOK BENT. Stel je het volgende eens voor: je hebt in jouw sport meer internationale doelpunten geschoord dan welk mens dan ook op deze planeet. Je was mede-aanvoerder en hebt het team van de VS in de afgelopen tien jaren...

Hoe blijf ik van binnen kalm als ik het gevoel hebt dat alles om me heen verandert en me steeds duidelijker wordt dat er geen touw aan vast te knopen is wat zich in de buitenwereld afspeelt? Het is een vraag die me de laatste tijd vaker bezighoudt en waarbij het antwoord telkens heel dicht aan het oppervlak zit. Want ik weet dat verandering het enige zekere is dat we als mens weten. Het hoort bij het zich ontwikkelende leven en het is iets waarop je juist mag vertrouwen i.p.v. je er tegen verzetten. Zonder verandering is er ook geen...

Eén van de meest diepgaande bewustzijnservaring die ik heb gehad, was dat wanneer ik me afgeremd voelde om iets te doen of zeggen wat zo diep van binnen als waarheid voor mij aanvoelde, dit niet veroorzaakt werd door iets of iemand buiten mij, maar uitsluitend door mijzelf. Ik ben ZELF de rem als ik in mijn leven voel dat ik bepaalde diepe persoonlijke waarheden moet verbergen of achterwege laten. En ook al zou er in mijn omgeving letterlijk iemand zijn die uitspreekt dat ik iets niet mag of kan doen of zeggen, dan nog ben IK het die de beslissing...

Geïnspireerd op de tweede van acht nieuwe regels voor vrouwen uit het boek ‘Wolfpack’ van Abby Wambach. Regel 2 – Wees dankbaar voor wat je hebt én eis waar je recht op hebt. Uitwerking van regel 1 is al online, de andere 6 volgen in de loop van de komende weken! Uit Wolfpack: OUDE REGEL: WEES DANKBAAR VOOR WAT JE HEBT. NIEUWE REGEL: WEES DANKBAAR VOOR WAT JE HEBT EN EIS WAAR JE RECHT OP HEBT. Toen ik afscheid nam van het voetbal, besloot de Amerikaanse sportzender ESPN mijn carrière in het zonnetje te zetten door me hun Icon Award toe te kennen. Ik kreeg...

Geïnspireerd op de eerste van acht nieuwe regels voor vrouwen uit het boek ‘Wolfpack’ van Abby Wambach. Regel 1 -  Creeër je eigen pad. Uitwerking van de andere zeven volgt in de komende weken. Uit Wolfpack: OUDE REGEL: WIJKT NIET VAN HET PAD AF. NIEUWE REGEL: CREEËR JE EIGEN WEG. Je kent het sprookje wel: het is gewoon een variatie op die waarschuwende verhalen die meisjes in de hele wereld te horen krijgen. Roodkapje gaat door het bos en krijgt strenge instructies mee: Ga niet van het pad af. Praat met niemand. Blijf naar beneden kijken, goed verscholen in je zelfgemaakte rode cape. En ze doet...

Hoe voel jij je deze dagen? Lukt het je nog om dankbaar te zijn op het moment dat je je ogen opendoet en beseft dat je nog leeft? Of blij te zijn als de zon door de wolken breekt? Kan je het nog opbrengen om naar de persoon die je voorbij loopt te glimlachen of te begroeten? Is het nog mogelijk voor je om vanuit Liefde de dag te beleven? Of heeft het leven je naar je gevoel laten zitten en heeft angst, woede, zorg of verdriet, of alle vier, je gevoel van dankbaarheid overgenomen? Misschien verwacht je dat ik...

Alles in deze wereld is gebaseerd op verandering. Dag verandert in nacht en nacht weer in dag. Zomer verandert in nazomer en gaat vervolgens over in de herfst. Een baby groeit uit tot een kind en een kind tot een volwassene. Relaties gaan van oppervlakkig naar diep, en soms weer terug naar oppervlakkig. Wat gewoon is wordt soms bijzonder en wat bijzonder is wordt soms weer gewoon. Dat alles verandert is de enige zekerheid die we hebben in dit leven, en tegelijkertijd vaak vooral datgene waar we ons zo tegen verzetten. Weerstand bieden aan de beweging van het leven is...

“Alles, ons zelfvertrouwen, ons gevoel van eigenwaarde, vertrouwen, welzijn en veiligheid, maar ook de manier waarop we naar de wereld en anderen kijken, komt voort uit ons antwoord op de vraag: ‘Wie zijn wij?’’ Gregg Braden - Sleutel 2 De verhalen die we als kind horen bepalen voor een groot deel hoe we de wereld om ons heen beleven en de mensen rondom ons zien. Pas later als we vraagtekens beginnen te zetten bij dat wat we altijd als ‘waarheid’ hebben aangenomen, vormen we ons eigen beeld van hoe de wereld er volgens ons uitziet en wat de rol is van de...

Als je mij zou vragen wat mij het meest is bijgebleven van de achterliggende twee maanden waarin we gedwongen werden afstand te houden van elkaar en nieuwe manieren moesten vinden om ons werk enigszins voort te zetten, dan is dat de waarheid die schuilt achter de formule 1 + 1 = 3. En nee, ik heb hier geen typefout gemaakt, er staat bewust een drie achter het ‘is gelijk aan’ teken. De gedachtegang achter deze bewering is - en ik heb dat niet zelf bedacht, maar kom het veel tegen in boeken die ik lees en documentaires die ik kijk...

Mijn hart staat altijd open voor boeken die ogenschijnlijk tegenstrijdige denkbeelden of filosofieën met elkaar weten te combineren en zo een meer compleet beeld scheppen van de wereld waarin we leven. Robin doet dat in haar boek ‘Braiding Sweetgrass’ op een ongelofelijk hartverwarmende wijze en verweeft met beeldende woorden (ze is namelijk ook dichter) haar wetenschappelijke plantenkennis met haar inheemse wijsheid over de plantenwereld en wat het ons te vertellen heeft. De inheems wijsheden over de wederkerige relatie tussen de aarde en de mens, die haar door haar Indianen voorouders is doorgegeven en die door haar aderen stroomt, vormen de...

In hoeverre houdt dat wat een ander denkt je tegen om een verandering in je leven aan te brengen of een nieuw pad in te slaan? Een vraag die ik mezelf weer een keer stelde toen ik onlangs aanvoelde dat ik iets moest loslaten waar ik al een groot deel van mijn hele leven aan vast had gehouden. Door los te laten zou ik een stukje loyaliteit tegenover anderen moeten laten varen, ze teleurstellen ook wellicht. Iets wat ik nooit graag heb gedaan en wat me ook nog steeds niet gemakkelijk afgaat. Intussen weet ik dat dat komt, omdat ik...

Niet boven of onder voor of achter ook niet naast maar in en door me Van boven naar beneden van voor naar achteren en van links naar rechts door wie ik ben Niet van buitenaf naar binnen maar van binnenuit naar alle richtingen Geen einde Geen begin Geen vorm Geen naam Altijd aanwezig, altijd voelbaar mits ik alle zintuigen naar binnen richt Dat wat eeuwig is stroomt door ieder mens Even lang, even breed even hoog en even diep Verbindt zonder uitzondering zonder enig voorkeur mij met jou ons allen met elkaar   Wu Xing Qigong blog...

Na het lezen van zijn boek ‘Biologie van de overtuiging’ wist ik zeker dat Dr. Bruce H. Liptons volgende boek ‘Spontane evolutie’ net zo inspirerend zou zijn. En ik ben daarin niet teleurgesteld. Samen met Steve Bhaerman schreef hij dit boek om ons de weg te wijzen naar een wereld waarin we ons als mensen weer verbonden voelen met elkaar en de aarde, waardoor we het tij op tijd kunnen keren. Het veranderen van de manier waarop we naar deze wereld kijken en het loslaten van huidige collectieve overtuigingen die onze aarde verstikken is hierin de eerste stap, aldus Bruce...

Niets rondom de verwekking en geboorte van Jezus is zoals ik het gewend ben. Ook de manier waarop Jezus als jonge jongen al zo doordrongen was van zijn persoonlijke verbinding met God, vind ik bijzonder. Zijn woorden en daden verwonderen mij, omdat ze een ruimte in mij ontsluiten waardoor ik vermogens ontdek om de wereld op een nieuwe manier te bekijken. Ze helpen me alles waartoe ik me verhoudt, waar ik een relatie mee heb, vanuit een ander perspectief te bezien. Oude ideeën en ingesleten gedachtepatronen houd ik tegen het licht, waardoor mijn bewustzijn groeit en ik stappen kan nemen...

Het einde van 2019 komt langzamerhand in zicht. Het is de tijd van het jaar waarin we vaak terugdenken aan wat het achterliggende jaar ons heeft gebracht. Terugkijken kan pijnlijk zijn, als het leven anders is gelopen dan je had gehoopt. Het kan ook heel boeiend zijn, als je je bewust bent dat alles wat je meemaakt je voorbereidt op het huidige moment. Achterom blikken wordt vaak afgeraden, omdat we liever niet zien dat iemand in het verleden blijft hangen. Maar het vermogen om in gedachten terug te kunnen reizen naar het verleden, om ons dingen te kunnen herinneren, is...

Heel wat boeken in mijn boekenkast gaan over het onderwerp ‘gelukkig leven’. Het is een onderwerp dat me fascineert, omdat het ons als mensen verbindt. Dat er zoveel over geluk geschreven wordt, geeft aan dat we als mensheid zoekende zijn. De één vindt in deze zoektocht zijn houvast in de bijbel, koran of thora, de ander in levensfilosofieën als het Boeddhisme, Soefisme of Taoïsme. Sommigen wenden zich liever tot de woorden en daden van grote spirituele leiders uit recentere tijden, zoals bijvoorbeeld Mahatma Ghandi, Martin Luther King of Desmond Tutu. En dan heb je ook nog mensen zoals ik die...

Het is een prachtige, zonnige dag als ik naar Amsterdam rij. Ik verheug me op de Body Mind Release Master Class die ik ga volgen en op een dag even loslaten en zelf geen les hoeven geven. Tijdens de heerlijke meditatie waarmee we beginnen lig ik volkomen in de ‘overgave modus’: lichaam ontspannen en ‘verzonken’ in de vloer, armen wat van mijn lichaam af naast me, borst geopend naar boven voor inspiratie en nieuwe inzichten … helemaal ontvankelijk. En binnenkomen doet het! Ik zie prachtige patronen achter mijn gesloten ogen, in verschillende kleuren en elkaar telkens afwisselen. Ik voel de...

Vorige week werd ik gegrepen door de lezing van Chimamanda Adichie, een jonge schrijfster uit Nigeria, die met haar TedX presentatie ons de ogen opent naar de éénzijdigheid van het geloven in maar één enkel verhaal over wat dan ook in deze wereld. Ze vertelt hoe ze als klein meisje heel graag las en dat de enige boeken die haar ouders op dat moment in Nigeria konden krijgen uit Engeland of Amerika waren. De helden in de verhalen die zij las hadden een blanke huid en blauwe ogen, genoten ervan als de zon eindelijk achter de wolken tevoorschijn kwam en...

Dit boek is voor iedereen die - net als ik - ervan overtuigd is dat onze innerlijke staat van zijn vorm geeft aan de wereld om ons heen. Of in de woorden van  Mimi: ‘je innerlijke balans straalt uit naar buiten’. We staan als mensheid voor enorme uitdagingen en moeten nu alles op alles zetten om het tij van vervuiling, uitbuiting en materialisme te keren. Het is hierbij van het grootste belang dat we beseffen dat we de wereld pas kunnen helen als we onszelf heel voelen. De eerste stap die we daarvoor moeten maken is ons bewust worden dat...

Misschien wel wat vreemd om mijn eigen naam te gebruiken als titel voor één van mijn blogs, en toch vind ik het wel passen. Want ik identificeer me enorm met mijn naam. De identificaties die ik met Yvonne heb, vormen één lange ketting, beginnend bij mijn geboorte en daarmee mijn vereenzelviging als dochter en zus tot aan de levensfase waarin ik me nu bevind en mezelf ook mag omschrijven als echtgenote en moeder. Al mijn labeltjes en plakkertjes vormen bij elkaar ‘het verhaal’ dat ik over mezelf vertel als mensen me vragen wie ik ben en wat ik doe. Je...

Het is nu vier jaar geleden dat ik mijn allereerst blog hier plaatste uit een grote behoefte om mijn eigen stem te vinden. Pas na mijn veertigste begreep ik dat ik veel te veel vanuit angst had geleefd en veel te weinig vanuit verbinding en liefde voor mezelf. Veel te veel rekening gehouden met wat een ander van me zou denken en daardoor veel te weinig keuzes gemaakt die mijn ziel voedden en mijn geest verruimden. Ik dacht ook werkelijk dat het door anderen kwam dat ik zo was geworden, maar heb door het schrijven hier ontdekt dat de enige...

Liefde is voor mij de hoogste vorm van Bewustzijn. Het is de bron van waaruit we voortkomen, de drijvende kracht van ons menselijk bestaan en de bestemming waarnaar we onderweg zijn. Vanaf het moment dat er levende organismen op de wereld ontstonden, zoekt deze Liefde, dit Bewustzijn, naar haar meest ultieme uitdrukking in deze stoffelijke wereld. De evolutie, het nog altijd voortdurende proces van de schepping, is de zichtbare kracht van deze Liefde. Haar ontwikkeling is, nu we terug kunnen kijken op de geschiedenis, een regelrecht wonder. Wij mensen zijn ooit ééncellige levensvormen geweest die zich puur en alleen richtten...

Ik zit aan je voeten kijk vragend naar je op hoor je stem zo helder zie je houding zo zacht Je woorden vloeien rijk’lijk dalen zachtjes op mij neer storten zich uit in mijn hart en overspoelen mijn ziel Hier op deze berg red je mij acht keer met een nog ongekende liefde en een wijsheid nog ongehoord Ik sta langs de weg kijk je diep in de ogen zie meteen wat jij ook weet niemand heeft je echt begrepen De mensen naast me roepen noch om zachtheid, noch om moed, noch om gerechtigheid door liefde, of om genade en verbinding Het Hosanna dat hier klinkt is geen vraag om eeuwig leven geen verlangen naar hemels licht slechts geluid met aardse tonen Ik kniel...

Na het lezen van dit boek ben ik me veel meer bewust geworden dat jij en ik en heel de mensheid meebewegen op een stroom dat miljoenen jaren geleden op gang kwam en nu nog steeds vloeit. Het is de golf van vooruitgang van leven hier op aarde, een proces dat toegroeit naar de ultieme vorm van bewustzijn, een dynamiek die wij als mens hebben leren kennen onder de naam ‘evolutie’, maar waar we onszelf zelden nog onderdeel van weten. We zijn zo gewend alles naar onze hand te kunnen zetten, dat we denken dat we boven die oerkracht staan...

Mijn oog viel deze week op een TED talk uit 2018 van de Amerikaanse humorist, schrijver en publieke spreker Emily Levine, getiteld ‘How I made friends with reality’. Een kleine jaar voor haar dood (afgelopen februari) vertelt ze het publiek dat ze stadium vier longkanker heeft en dat ze daar helemaal oké mee is. Het feit dat ze geen kleine kinderen heeft of geldzorgen en dat haar ziekte ook niet agressief is helpt daarbij, geeft ze toe. Waar ze wel moeite mee heeft zijn mensen die de dood willen overwinnen en het een nederlaag toe willen brengen. Ze vraagt zich...

Weet jij nog wat je vorig jaar voor je verjaardag kreeg? Soms kun je het je zonder moeite herinneren, maar vaker nog ben je het vergeten. Althans, dat overkomt mij! Wat maakt eigenlijk dat je het ene geschenk nooit meer vergeet en het andere de maand erna al niet meer weet te noemen? Heeft het te maken met hoe groot het geschenk is? Denk het niet. Met hoeveel geld iemand ervoor betaald heeft? Nope. Of het wel of niet op je ‘verlanglijstje’ stond? Nee, denk het ook niet. Wat dan wel? Zou het kunnen zijn dat het te maken heeft...

‘Liefde maakt mens van ons. We zijn verantwoordelijk voor wat we uitstralen. Er gaat altijd iets van ons uit : welwillendheid, mededogen, afkeer, haat. Liefde begint niet bij een woord of omhelzing, ze begint in onze gedachten en gevoelens. Wie liefheeft is als God, zegt Johannes. Want ‘God is liefde, en wie in de liefde blijft, blijft in God en God in Hem’ (1 Johannes 4, 16). ‘Wie liefheeft komt uit God voort en herkent God.’ - Eeuwigheid in het Nu, Willigis Jäger Liefde, we kunnen er niet zonder. We verwelken als we het niet voelen en raken de weg kwijt...

Wederom is het Deepak Chopra (endocrinoloog en spiritueel leider) en Rudolph Tanzi (neurloog) gelukt om een boek te schrijven dat ons optilt uit een onbewust dagelijks beleven naar een bewuster aanwezig zijn in onze lichaam-geest. Dit boek over het zelfhelend vermogen dat wij als mens bezitten, volgt de boeken ‘Superbrein’ en ‘Supergenen’ op, die ik hier eerder beschreven heb. Superbrein heeft ons bewust gemaakt van de vermogens van onze geest en ons losgeweekt van de veronderstelling dat we marionetten zijn van onze hersenen. Supergenen heeft ons laten inzien dat de manier waarop we eten, slapen, bewegen, denken, enz. grote invloed...

Er was een tijd dat ik heel even een glimp mocht zien van wie jij werkelijk bent Muren vielen ongenadig zacht om lagen gleden oorverdovend stil af Woorden als kostbare regen lesten mijn dorst verbonden mij weer met jou, mijn dierbare Ik ontdekte jou voor het eerst door de ogen van mijn ziel als nooit tevoren zelfs niet in onze kinderjaren Waar kwamen die zeeën toch vandaan die ons weer scheiden? Ver weg een schaduw en toch wieg ik paradoxaal je ziel voor altijd in mijn armen En blijf hier liefdevol wachten tot die oorverdovende stilte en ongenadige zachtheid ons weer verbindt Yvonne Alefs...

Het boek ‘Supergenen - Nieuwe inzichten om je genen te verbeteren’ volgt het schrijfwerk ‘Superbrein’ heel mooi op en is opnieuw een samenbundeling van de inzichten en ervaringen van endocrinoloog en spiritueel leider Deepak Chopra en neuroloog Rudolph E. Tanzi. Waar ze in Superbrein tegen de vastgeroeste wetenschappelijke concepten over het brein aanschopten, durven ze in dit boek op het gebied van de genen heilige huisjes om ver te werpen. Alles wat ze in Supergenen aandragen is gefundeerd op baanbrekend onderzoek in één van de nieuwste onderzoeksgebieden: de epigenetica. Epigenetica is onderdeel van de erfelijkheidsleer (genetica) en is hard op weg...

Zo’n vier-en-een-half jaar geleden zat ik in het vliegtuig op weg naar huis na een heerlijke ontspannen vakantie en weet nog heel goed dat ik dacht ‘en vanaf nu ga ik het rustiger aandoen.’ Voordat ik vertrok had ik de bouw van een website afgerond die mijn vermogens ver te boven ging. Afgerond was het eigenlijk niet, want bij het opleveren ervan bleek de website niet op alle mobiele telefoons goed te werken. Ik was ten einde raad, had al veel te veel uren gemaakt voor veel te weinig geld en liep met mijn tong op de schoenen. De energie om de oplossing te vinden ontbrak me,...

Al een tijdje lees ik geen krant meer. Dat komt omdat ik de mediabronnen niet meer vertrouw. Het nieuws wordt ons volgens mij gekleurd gebracht en ik wil juist zoveel mogelijk vanuit mijn hart leven en zo min mogelijk meedrijven in de richting waarop de pers (en alles wat daarmee samenhangt) mij wil hebben. Maar ik leef niet alleen (gelukkig!), waardoor er via mijn gezin toch nog het één en ander aan berichtgeving naar mij doorsijpelt. En natuurlijk komt er ook zo nu en dan iets via Facebook mijn kant op, zoals twee dagen geleden de discussie over de ‘Nashville...

Ik had me voorgenomen om vanmorgen een heel stukje over Jezus te schrijven. Over hoe zijn geboorte een tijd inluidde van een ruimer bewustzijn, een nieuw bewustzijn zelfs. De eeuwenlange overtuiging dat God op grote afstand bepaalde wat er met ons gebeurde, stierf 2018 jaar geleden een langzame dood bij de geboorte van Jezus en maakte geleidelijk aan ruimte voor een nieuw besef, namelijk dat God niet buiten ons te vinden is, maar heel diep van binnen. Een besef dat zich nog steeds uitbreidt, ook al wil de wereld ons anders doen geloven. Het kerstverhaal is voor mij dan ook...

In dit fascinerende boek hebben endocrinoloog en spiritueel leider Deepak Chopra en neuroloog Rudolph E. Tanzi hun krachten gebundeld om ons een totaal nieuwe kijk op de verbinding tussen onze geest en onze hersenen te geven. Het is duidelijk dat onze hersenen betekenis geven aan alles wat we waarnemen, maar de vraag die deze twee artsen centraal durven te stellen in hun boek is wat dan precies de drijvende kracht is achter dat waarnemen. Ze zijn zelfs dapper genoeg om daar een antwoord op te geven, namelijk: de geest. Veel wetenschappers hebben het brein op een voetstuk geplaatst en de geest...

Zonde wordt vaak in verband gebracht met ‘slecht zijn’, maar voor mij heeft het niets te maken met goed of fout. Veel eerder betekent het voor mij dat ik in het geval van ‘zondig zijn’ vergeten ben voor liefde te kiezen of vanuit gedachten van liefde te handelen. Ik heb me laten verleiden om te denken dat ik los ben van alles en iedereen en heb daardoor een keuze of beslissing gemaakt die uit angst is voortgekomen. Had ik de éénheid gevoeld die er tussen alles en iedereen is, dan had ik uit liefde een beslissing gemaakt en daardoor een...

We leven hier in het westen in de meest veilige periode van de wereldgeschiedenis en toch sterven we bij bosjes aan de gevolgen van angst en stress. Het is de boodschap van het tweede deel van de documentaire ‘Transcendence’ van het bewustzijns platform Food Matters, waarover ik vorige week ook een artikel schreef. Hun conclusie lijkt niet zo positief, maar is het toch wel. Uit onderzoek is namelijk gebleken dat 90% van de ziekten waaraan we tegenwoordig lijden niet bepaald wordt door onze genen, maar door onze perceptie van de wereld om ons heen (lees bijvoorbeeld het boek 'De biologie...

Mijn ochtendritueel bestaat naast het bidden/mediteren en wat Qigong oefeningen doen uit het lezen van een vers uit ‘De weg naar verandering’ van Wayne Dyer en uit ‘Eeuwigheid in het nu’ van Willigis Jäger. Voor iedere dag geeft Willigis de lezer van dit bijzondere boekje een korte tekst om over na te denken en door geïnspireerd te raken. De inhoud van de teksten vinden hun oorsprong in de christelijke mystiek, zen en/of moderne wetenschap. En juist die combinatie van stromingen en het putten uit verschillende wijsheden is wat mij zo enorm aantrekt. Het is toch bijzonder als je dat wat...

De herfstperiode waar we nu zo langzamerhand vanuit de nazomer in zijn geschoven, geeft ons een mooie handreiking voor het leven. De bomen en planten met hun zaden en vruchten laten ons weten dat wij ook onze zegeningen mogen tellen. Het is nu de periode bij uitstek om terug te kijken naar het jaar dat achter je ligt en bewust na te gaan wat het is dat je graag nog verder mee wil nemen in je leven en wat niet. Wat heeft jou vruchten gebracht en wat alleen maar strijd? Wanneer voelde het leven licht voor jou en wanneer zwaar?...

Sluit je ogen en stel je een wereld voor zonder de begrippen ‘hemel’ en ‘hel’. Hoe zou het leven hier op aarde dan zijn? Als in een ver verleden de mens niet had besloten dat sommige dingen ‘goed’ zijn en andere ‘slecht’, of erger nog dat zijzelf of hun medemens ‘waardevol’ of ‘waardeloos’ zijn, maar gekozen hadden om geen labels op alles en iedereen te plakken? Kun je je zo’n wereld voor de geest halen? Een wereld waarin etiketten niet blijven plakken, maar alleen liefde duurzaam blijkt? Sluit je ogen en visualiseer een wereld zonder begrenzingen. Nederland houdt niet op waar...

De mens is voor mij een wonder en een mysterie tegelijk. Hoe meer ik te weten kom over de biochemische processen in ons lichaam die ervoor zorgen dat ons voedsel in energie wordt omgezet, onze zintuiglijke waarnemingen naar emoties worden vertaald en onze perceptie van wat er om ons heen gebeurt genen aan of uit kunnen zetten, des te groter mijn verwondering. Des te meer ben ik me ook bewust van die goddelijke levenskracht, die niet alleen ons als mensen ondersteunt, maar ook de natuur en de kosmos. Het is een alles doordringende en verbindende kracht die mens, natuur en...

Dit boek trok mijn aandacht door een filmpje dat ik voorbij zag komen op Facebook. Daarin vertelt de van oorsprong Hongaarse schrijfster Dr. Edith Eva Eger, in het kort wat haar als joods meisje van 16 tijdens de Tweede Wereldoorlog overkomen is en hoe de weg naar vrijheid er voor haar uit heeft gezien. Het is een lange weg gebleken, die begint op het moment dat ze door een Amerikaanse soldaat nog maar nauwelijks levend uit een stapel dode lichamen wordt getrokken en pas veertig jaar later eindigt. De Keuze vertelt niet alleen het hartverscheurende verhaal van Edith’s tijd in Auschwitz,...

Al ergens in het voorjaar markeer ik in mijn agenda de tweede en derde week van augustus met grote, rode kruizen; dan ga ik onze keuken aanpakken. Behang eraf, nieuw kleurtje op al het houtwerk en daarna weer nieuwe, frisse bekleding op de wanden. In de laatste week van juli kies ik het nieuwe behang uit en weet me daarmee verzekerd van een tijdige levering. Een paar dagen voordat ik begin, loop ik de interieurwinkel in om verf te halen en vraag terloops of ze al een idee hebben wanneer het behang binnenkomt. De verkoper kijkt me geschrokken aan en...

Ik weet het nog als de dag van gisteren dat ik tijdens één van mijn eerste yogalessen hoorde dat het belangrijk was om in het ‘NU’ te leven. Het maakte iets in mij wakker, omdat op zo’n manier in het leven staan me volkomen nieuw was. Tot die tijd was ik vooral gericht op de toekomst, altijd bezig plannen uit te stippelen voor wat ik later graag wilde bereiken. Vaak mijn grenzen te ver verleggend in de hoop iets te bereiken wat ik dacht dat verderop in tijd goed voor me zou zijn. Van tijd tot tijd een stressvol en...

Naar binnen keren, je lichaam voelen, de signalen van je lichaam verstaan, je laten raken en je gevoel doorleven: dit zijn de vijf stappen uit Karin Steffens boek ‘Laat je raken’ - Wat emoties je vertellen. Het is de weg die we nemen moeten als we oprecht steeds meer onze innerlijke wijsheid willen volgen om tot een dieper, intenser leven vanuit verbinding te komen. Keuzes weten te maken vanuit onze innerlijke wijsheid (intuïtieve gevoelens, oftewel ingevingen) in plaats vanuit gevoelens die door onze gedachten zijn ‘aangetast’ en ‘gemanipuleerd’ (gedachten met een persoonlijke geraaktheid, oftewel emoties), is wat Karin ons in...

Zoveel mensen, zoveel gedachten over wat de ziel is en als we Wikipedia moeten geloven dan is ziel hetzelfde als ‘het binnenste’. Tot een paar jaar geleden nam ik dat ook voor ‘waar’ aan, totdat ik in de Happinez een artikel van Tijn Touber las, waarin hij naar voren bracht dat de ziel wellicht niet in het lichaam gezocht moet worden, maar het lichaam juist in de ziel. En eerlijk gezegd, vond ik dat toen, en nu nog steeds, helemaal niet zo’n gek idee. We beschouwen als mens het tastbare, het materiële, het lichamelijke vaak als belangrijker dan het onzichtbare,...

Later als ik dood ben wil ik een ander leven Niet meer altijd bezig met wat geschreven staat Een laatste strohalm zijn voor wie het niet meer weten Een vlinder die voorbij vliegt en alles lichter maakt Later als ik dood ben wil ik wonen in jouw ogen Om jou te laten zien waar ik zelf blind voor was Want de liefde ligt zo dikwijls gewoon maar voor het grijpen Later als ik dood ben wil ik wonen in jouw hart Later als ik dood ben en ik niets meer kan verliezen Trek ik de registers open en laat alle lucht eruit Orgelklanken zoals golven die de wereld overspoelen Met een...

Eén van de meest bekende, en misschien wel meest besproken, uitspraken van Jezus is die waarbij hij ons raadt om ons niet tegen iemand te verzetten die ons kwaad doet: ‘wie je op de rechter wang slaat, keer hem ook de andere wang toe.’ Hij vertelt ons met deze woorden om juist het tegenovergestelde te doen van wat we zo veel om ons heen zien en wat zo prominent in de media getoond en besproken wordt. In die ene zin vraagt hij ons om geweld niet met geweld te bestrijden, maar met liefde, om wraak niet met wraak te vergelden,...

Er zijn al heel wat boeken geschreven over geluk. Er zijn zelfs mensen die zich geluksdeskundige of geluksprofessor noemen. En alhoewel de uitleg van vreugde niet precies hetzelfde is als die van geluk, leidt het daar uiteindelijk wel toe. Vreugde wordt omschreven als een positief gevoel over omstandigheden of de omgeving, dat overgaat in geluk als het langere tijd aanhoudt. De ware geluksprofessoren op deze wereld zijn in mijn ogen niet de mensen die geluk van alle kanten van buitenaf bestudeerd hebben of er wetenschappelijk onderzoek naar hebben gedaan, maar veel meer diegenen die ondanks tegenslagen en moeilijke omstandigheden vreugde...

Als je mij een paar jaar geleden had gevraagd wat ik als kind ‘later wilde worden’, dan had ik je daar geen antwoord op kunnen geven. Pas toen ik als volwassene op het vlak van mijn beroep het gevoel had dat ik nog niet op het juiste pad was, ben ik daar gericht naar gaan zoeken. Ik vond het geschreven in mijn eigen handschrift in een ‘Treasury Book’ dat ik van mijn ouders had gekregen: ik wilde later 'nurse' zijn. Alhoewel ik op achtjarige leeftijd (gelukkig) nog niet veel verpleegsters in actie had gezien, moet ik er toch een bepaald...

Mijn medemens is mijn spiegel Gesneden uit hetzelfde hout zijn wij gemaakt om elkaar te tonen wat al goed gaat en wat nog ‘fout’ Gedicht ‘Medemens’ ==== Ik huil zachtjes. Niet omdat ik verdrietig ben, maar meer vanuit een gevoel van acceptatie en zachtheid voor mezelf. Je hebt net iets tegen me gezegd wat een gevoelige snaar raakt en in plaats van in de verdediging te gaan of juist in mijn schulp te kruipen, zoals ik weleens kan doen, geef ik toe dat het me raakt. Je schrikt van mijn tranen, omdat het nooit jouw intentie is om mij te kwetsen, en ik...

Als je mij zou vragen waar ik het liefst voor kies, voor liefde of voor angst, dan zou ik je zeggen dat ik het liefst voor liefde kies. Als je mij vervolgens zou vragen of ik dat dan ook altijd doe, dan moet ik je helaas zeggen dat dat nog niet zo is. Wat wel is, is dat mijn bewustzijn, dat ik de keuze heb tussen deze twee uitersten, groter is geworden na het lezen van het boek ‘Het Universum staat achter je’ van Gabrielle Bernstein. Wanneer ik in een situatie kom, waarin ik neig naar oordeel, twijfel of onzekerheid,...

Interessant vind ik het, dat het christendom (en misschien ook wel velen buiten het christendom om die dit verhaal kennen) Judas veroordeelt vanwege zijn verraad, maar het Petrus ruimhartig vergeeft. Waarom zou dat zijn, vraag ik me af? Is het omdat Judas’ verraad directe aanleiding was voor Jezus’ dood, en dat van Petrus niet? Judas markeerde Jezus met een kus, zodat de soldaten wisten welke man ze gevangen moesten nemen, wat uiteindelijk tot zijn kruisdood leidde. Petrus kwam zijn belofte niet na dat hij bereid was om met Jezus te sterven en ontkende na Jezus’ arrestatie tot drie keer doe...

En dan zijn daar de stilte de leegte het verdriet Stapstenen in het donker Zet je voeten maar neer eén voor één Voel de stilte Ervaar de leegte Doorleef het verdriet In al hun diepten in al hun donkerheid wijzen ze je de weg deze stapstenen in het donker Voeren je terug naar de liefde het licht het leven naar de plek waar een weerzien wacht Yvonne Alefs...

Vroeger op school had je weleens van die mooie rijtjes waarbij je aan moest geven welk woordje of welk plaatje niet in de rij paste. Uit de opsomming van doperwt, kikker, boomblad, modder en grasspriet koos je modder, omdat het niet groen was en bij zand, hoge hakken, zwembroek, zonnebrandcrème en strandlaken koos je de hoge hakken, omdat het niets met het strand te maken zou hebben. En zo werd ons als kind al vroeg aangeleerd waar iets bij hoorde en waar niet, of wat een ‘normale’ situatie was en wat niet. Had je voor het maken van het rijtje...

Het kost me moeite om het onderwerp voor vandaag helder te krijgen. Een aantal video’s dat ik de afgelopen tijd op Facebook tegenkwam en fragmenten uit de serie ‘The Story of Us’ van Morgan Freeman op National Geographic spelen door mijn hoofd. Stuk voor stuk lichten zij het tipje van de sluier over hoe we met z’n allen een wereld zonder excessief geweld en oorlog kunnen creëren, zo niet nu meteen, dan zeker voor de generaties die na ons komen. Het eerste wat we daarvoor moeten afleren zijn onze vooroordeel over mensen die er anders uitzien en er andere gewoonten...

Dat onze gedachten een krachtig instrument zijn, weet ik al mijn hele leven. Bidden en mediteren is mij niet vreemd, en nu met het beoefenen van en lesgeven in Qigong, gebruik ik ook mijn gedachten om Qi (levensenergie) in en door mijn lichaam te leiden. Het is vooral vanwege dat laatste dat ik nieuwsgierig was naar dit boek. Ik voelde het effect van mijn gedachten in mijn lichaam als ik Qigong doe, maar hoe werkt dat dan precies? Hoe is het mogelijk dat als ik met mijn aandacht naar mijn voet of hand ga, ik het meteen voel tintelen? De invloed...

Al enige tijd was ik op zoek naar een boek dat mij in begrijpelijk taal zou uitleggen, welke diepe levenslessen er in de 81 verzen van de Tao Te Tjing staan. Glimpjes uit dit Taoïstische boek der wijsheid had ik hier en daar al opgevangen, maar een uitgebreide toelichting op wat de schrijver Lao Tzu precies bedoelde, was ik nog niet tegengekomen. Een paar keer al had ik bijna een vertaling gekocht, maar iedere keer weerhield me iets ervan om door te zetten. Ik denk dat ik diep van binnen wist, dat ik moest wachten tot ik op een dag...

  In mijn eerste blog van dit kersverse jaar neem ik je voor eventjes weer mee naar 2017. Terwijl ik rond de feestdagen genoot van twee weken rust, gingen mijn gedachten regelmatig uit naar het moment waarop ik in het nieuwe jaar weer het ritme van alledag zou oppakken. Ik had besloten om in 2018 mijn huidige werkzaamheden op een lager pitje te zetten, zodat ik me voornamelijk kon bezighouden met dat waar op dit moment mijn hart zo bij ligt, namelijk lesgeven en schrijven. De gedachte om wat meer ruimte daarvoor te hebben, gaf me een gevoel van geluk, want...

Het moet een paar jaar geleden zijn geweest dat een kennis mij een stuk tekst liet lezen, dat op Facebook voorbij was gekomen. Het verwoordde heel mooi hoe bepaalde mensen een heel leven bij je blijven en hoe anderen je leven op een zekere moment binnenwandelen, het voor heel even aanraken en dan weer uit je leven verdwijnen. Ik heb gezocht naar deze tekst, maar kon het helaas niet meer terugvinden. In mijn speurtocht kwam ik wel gedichten en teksten tegen over teleurstelling, omdat vriendschappen en relaties niet bleken te zijn wat ervan verwacht werd. De emotie van onbegrip en...

In de reeks van ‘Wat ik zeker weet’, waarmee ik vorige keer begonnen ben en die geïnspireerd is op het gelijknamige boek van Oprah Winfrey, is deze week ‘Loslaten en vertrouwen’ aan de beurt. Want voor mij is intussen wel duidelijk geworden dat het in het leven veel meer om loslaten en vertrouwen gaat dan om vasthouden en controle hebben. Als meisje en jong volwassene groeide ik op in een maatschappij die gewend was om nog een heel leven lang bij eenzelfde werknemer te werken. Het hebben van een baan bij een bepaald bedrijf of een zekere instituut betekende destijds nog...

In de afgelopen drie jaar heb ik denk ik meer boeken gelezen dan in mijn hele leven bij elkaar. Alsof ik mezelf een tijdlang op een dieet had gezet en eindelijk alles mocht eten wat er was, begon ik het ene boek na het andere te verslinden. Ik heb me laten inspireren en onderwijzen door heel veel mooie mensen en heb datgene wat mij aansprak uit hun teksten gefilterd en het - waar het me lukte - ook toegepast in mijn leven. Eén van de eerste boeken die ik in deze periode las, heette ‘Wat ik zeker weet’ van Oprah...

Er zullen niet veel mensen zijn die het lied ‘Ken je mij’ van Trijntje Oosterhuis niet kennen. Er zullen ook niet zo heel veel mensen zijn die weten dat het lied over God gaat, die alles van ons weet en ziet, en niet over geliefden. Tot voor kort wist ik dat ook niet, totdat me dat door Dominee Baardmans duidelijk werd gemaakt in zijn laatste artikel voor Hartgeschreven. En het raakte me. Want ik had me nooit zo verdiept in de tekst van het lied en kende eigenlijk alleen het refrein. Ken je mij? Wie ken je dan? Weet jij mij beter...

Ik ben me pas écht gaan interesseren in Mahatma Ghandi toen ik een paar jaar geleden hoorde dat hij de vraag of hij wel een echte Hindoe was, had beantwoord met: ‘Ja, dat ben ik. Ik ben ook een Christen, een Moslim, een Boeddhist en een Jood.’ Zijn ideeën over gelijkwaardigheid van alle mensen deel ik, en ook zijn overtuiging dat er geen afgescheidenheid moet zijn tussen religies. Het kijken naar overeenkomsten in plaats van naar verschillen is zoveel malen krachtiger en is de sleutel tot de oplossing van veel problemen die we nu om ons heen in de wereld zien. In...

Kan ik altijd dankbaar zijn is wat ik me soms afvraag zonneschijn en regenvloed dragen zonder geklaag Kan ik altijd dankbaar zijn ook als mijn schat verdwijnt ik zonder verder moet gaan en verlies zo vreselijk schrijnt Kan ik altijd dankbaar zijn zelfs als mijn tranen stromen als ‘t liefste me ontnomen is en ik aan leed niet kan ontkomen En als mijn dromen barsten ’t niet gaat zo als ik wil kan ik dan met lege handen toch dankbaar zijn en stil Ik zou zo graag willen leven kijkend naar wat ik ontvang koesteren dat wat ik verloor en loslaten waarnaar ik verlang Ja, dan kan ik altijd dankbaar zijn voor dat wat het leven geeft aan ’t einde mijn ogen...

Als schrijver van blogs lees ik ook heel graag het werk van anderen en volg dan ook een aantal blogs van inspirerende schrijvers. Eén daarvan is die van Linda Klinkenberg die net als ik een christelijke achtergrond heeft en heel open en eerlijk schrijft over de helende kracht van het geloof. Open en eerlijk, omdat ze ook durft te laten zien dat ze zelf ook nog het één en ander te leren heeft. En dat is wat me, naast haar prachtige boodschap, ook zo aanspreekt in haar teksten. Dat is ook iets wat ik altijd zelf probeer te benadrukken in...

Het mooie van muziek is dat wanneer je het erover hebt iedereen je, zonder uitzondering, begrijpt. Er is geen mens op aarde met een goed gehoor, die niet van muziek houdt en die zich niet meerdere keren in zijn of haar leven erdoor geraakt weet. Natuurlijk, onze smaken verschillen en we zullen niet altijd van dezelfde soort muziek genieten, maar we kunnen ons inleven in de ander als hij of zij ons vertelt over wat een bepaald lied of muziekstuk met hem of haar gedaan heeft. Het lied ‘Beautiful things’ van Jordan Smith hoorde ik vorige week voor het eerst. Aanvankelijk...

Met mijn fiets aan de hand loop ik over het stukje voetgangersgedeelte. De rijweg is opengebroken en ik heb de keuze om 5 minuten om te fietsen of eventjes af te stappen en verderop weer mijn weg te vervolgen. Ik kies dus voor het laatste en als ik zover ben om weer op mijn fiets te stappen, begroet ik de verkeersregelaar die daar staat om alles ordelijk te laten verlopen. Mijn begroeting wordt met open armen ontvangen, en terwijl ik rustig van hem wegfiets, laat hij mij weten dat ik de eerste ben die die ochtend naar hem lacht.

Sluit heel even je ogen en stel je je leven eens voor zonder angst om je dromen te uiten, risico’s te durven nemen en het leven te onderzoeken. Om vrij te zijn van de angst om door anderen te worden beoordeeld en zelf ook niet meer over anderen te oordelen. Stel je voor dat je kunt leven zonder angst om lief te hebben of niet lief gehad te worden en dat je van jezelf houdt zoals je bent. Hoe zou jouw leven er dan uitzien? En als we ons allemaal zo vrij zouden voelen, hoe zou de wereld er dan...

Met mijn benen in kleermakerszit, neem ik plaats op de comfortabele stoel. Ik sluit langzaam mijn ogen en laat mijn handen met de handpalmen naar boven gericht op mijn knieën rusten. Zojuist is mijn lieve moslim vriendin van deze plek opgestaan en ik voel haar liefdevolle energie nog om mij heen. Het is een krachtige energie die getuigt van loslaten en vertrouwen hebben. En dat is wat ik ook doe. Ik laat los als een andere lieve vriendin van Joodse afkomst zachtjes tegen mij zegt dat ik diep mag in- en uitademen.
Ik vertel denk ik niets nieuws als ik zeg dat het voor veel vrouwen in onze westerse samenleving een doorn in het oog is dat de bijbel voornamelijk over mannen gaat en dat er verhoudingsgewijs maar weinig vrouwen in voorkomen. Vaak wordt er bij wijze van ‘pleister op de wond’ aangehaald dat de paar Godsvrouwen die in de bijbel voorkomen wel allemaal stuk voor stuk hele belangrijke veranderingen mogelijk hebben gemaakt.
'Bijdragen aan een vredevolle wereld' is het onderwerp van Hartgeschreven voor deze maand. Naast het maken van de samensmelting van alle artikelen die de schrijvers hierover hebben ingezonden op Hartgeschreven, schrijf ik graag hier op deze blog mijn eigen gedachten over het onderwerp op. Vrede betekent voor mij niet persé dat alles koek en ei is, maar meer dat er balans gevonden wordt in alle omstandigheden. In een wereld als de onze waar er (nog) geen sprake is van perfectie en we elkaar als medemens nog weleens flink op de tenen trappen, is balans vinden een voorwaarde om met vrede in je hart te kunnen leven. Je kunt nog zo vurig wensen dat er geen nare dingen meer gebeuren, zodat je meer vrede mag ervaren, maar dan maak je jezelf afhankelijk van dingen waar je geen enkele grip op hebt. Waar je wel invloed op hebt is de manier waarop je reageert en handelt als er iets in je leven gebeurt wat je liever anders had gezien. Vergelijk het maar met niet kunnen zwemmen en er maar op hopen dat iemand je redt als je in het water valt of het heft zelf in handen nemen door te leren zwemmen, zodat op het moment dat het nodig is je jezelf kunt redden (en misschien ook nog een ander!).
1997 Samen met de andere moeders sta ik geduldig in de gang te wachten. Ik praat wat met de vrouw naast me die haar kind voor het eerst die dag naar de peuterspeelzaal heeft gebracht en die zo af en toe een bezorgde blik door het raampje van de deur werpt om een glimp van haar kind op te vangen. Opgelucht kijkt ze me aan. ‘Het ziet ernaar uit dat hij het naar zijn zin heeft. Misschien is het allemaal wel meegevallen en heeft hij vanmorgen helemaal niet zo lang gehuild.’ Ik knik begrijpend en vertel haar dat haar zoontje waarschijnlijk zodra zij uit het zicht verdwenen was alweer afgeleid was door een nieuw speelgoedje of een ander kindje. ‘Ja, je hebt vast gelijk,’ zucht ze. ‘Wat is het moeilijk hè om los te laten.’
De wereld zucht onder strijd en leed en vraagt zich daarbij wanhopig af waarom God dit alles toelaat. Als hij zo ontzettend veel van de mensen houdt, waarom laat Hij die oorlogen en dat geweld en leed toe? Waarvoor zijn er ziekten? Waarom ondergaan sommigen zo’n pijnlijke en mensonterende levensweg? Wat voor vader doet zijn kinderen dit alles aan?
Ik geloof in het onzichtbare. In liefde, lucht en levensenergie, in hoop en kracht, in gedachten, inzichten en ideeën, in moed en doorzettingsvermogen , in vriendschap, vrede en verbinding. In het ontastbare en onzichtbare komen juist de grootste krachten in ons tot uiting. De liefde is niet vast te pakken, heeft geen vorm of kleur en toch kan niemand van ons zonder. We verdorren en verwelken als we geen liefde ervaren, want het onzichtbare houdt ons in leven en geeft ons vitaliteit en energie. Zonder lucht en levensenergie stopt ons functioneren, zonder hoop en kracht worden we slap, zonder gedachten, inzichten en ideeën verschrompelt onze voorstellingsvermogen en daarmee onze creativiteit, zonder moed en doorzettingsvermogen bereiken we niet ons levensdoel en zonder vriendschap, vrede en verbinding verstarren we in eenzaamheid. Het onzichtbare geeft alles wat vorm heeft structuur, richting en uitdrukkingskracht.
Iets meer dan een jaar geleden besloot ik de opleiding tot Zhineng Qigong docent te gaan volgen. Een beslissing die op basis van slechts één kennismaking met Qigong gemaakt werd  en volkomen vanuit mijn hart kwam. Soms heb je simpelweg geen harde bewijs van tevoren nodig of je iets wel of niet moet doen, maar voel je gewoon dat iets onderdeel van je pad is.
Al een paar weken ben ik in de ban van Albert Einstein. Sinds de documentaire ‘Genius’ iedere zondag op National Geographic te zien is, plaag ik mijn man telkens met de vraag of hij het voor me op wil nemen. De gedachten van Einstein over tijd en ruimte vind ik fascinerend, zijn doorzettingsvermogen nog meer. Als we het hebben over ‘ruimte innemen’ in deze wereld, dan heeft hij dat zeker gedaan, maar niet voordat hij eerst jarenlang moest worstelen om door een muur van weerstand heen te breken. Geleerden die vastzaten in een bepaald denkpatroon moest hij eerst overtuigen van de mogelijkheid dat de werkelijkheid - zoals ze die tot dan toe als waar hadden aangenomen - toch anders in elkaar zat.
Vandaag is het Hemelvaartsdag. De dag waarop christenen zoals ik stilstaan bij het moment waarop Jezus, nadat hij aan het kruis gestorven was en weer was opgestaan, naar de hemel ging.
Kinderen en oorlog, ze zouden elkaar nooit moeten ontmoeten en toch gebeurt het nog dagelijks in de wereld om ons heen … Dit verhaal trok mijn aandacht ten eerste omdat het tegen de achtergrond van de Tweede Wereldoorlog is geschreven, een periode in de geschiedenis die op dit moment mijn aandacht heeft, omdat ik er zelf een verhaal over aan het schrijven ben en ten tweede omdat de hoofdrolspelers twee onschuldige levende wezens zijn die tegen wil en dank een wereld van geweld en haat worden ingetrokken.
Vorige week vrijdag hebben mijn man en ik bevrijdingsdag in Leiden gevierd. Beide hadden we onze agenda’s vrijgehouden voor een gezellige dag samen genieten.  Eerst even lekker rustig aan gedaan ‘s morgens  en daarna in de auto gestapt om naar onze bestemming te rijden. We waren natuurlijk niet de enigen die door Leiden slenterden. Het was een gezellig drukte, met hier en daar afgezette straten waar een gezellig muziekje werd gespeeld en je een hapje en een drankje kon halen of door tweedehands boeken kon snuffelen.
Anna schrikt wakker van het geloei van sirenes. Ze glipt in de kleren die klaarliggen en wikkelt haar zoontje in een deken. Ze vliegt met hem in haar armen het trappenhuis af, waar medebewoners ook huilend en roepend naar de kelder rennen. Nog voordat ze beneden is, ruikt ze het vuur en wanneer ze nog even door het trappenhuis naar boven kijkt, ziet ze door de raamopening het vuur al hoog boven hen oplaaien. Dicht aaneen gesmeed in de kelder richt een bejaard echtpaar zich prevelend tot de Moeder Gods. Een aan de drank verslaafde kinderloze vrouw krijst onophoudelijk: ‘Verdomde klotezooi!’.
Met kloppend hart pakt ze de enveloppe op die zojuist door de brievenbus op de mat is gevallen. Van een afstand heeft ze het handschrift al herkend. Een glimlach glijdt over haar gezicht. Zou het dan nu eindelijk zover zijn? Was het mogelijk dat haar droom nu uitkwam? Heel even houdt ze de brief tegen haar hart, maar haalt hem daar snel weer weg. Stel nou dat er iets heel anders in staat als waarop ze hoopt? Haar hart zou gebroken zijn. Het zou namelijk niet de eerste keer zijn dat haar signalen niet door hem opgevangen werden. Al een half jaar probeert ze zijn aandacht te vangen, gewoon door met hem te praten en laatst ook door haar naam op het gips van zijn gebroken arm te schrijven. Voor de zekerheid had ze er nog drie kruisjes bij gezet. Dat zou hij nu toch wel snappen?
De Urban Monnik stond al een tijdje op mijn verlanglijstje, maar was door andere boeken die ik ook graag wilde lezen wat op de achtergrond geraakt. Toen een vriendin me echter onlangs vertelde dat ze het boek gelezen had en het een aanrader vond, heb ik haar meteen gevraagd of ik het mocht lenen. De reden waarom ik het boek in eerste instantie wilde lezen wist ik niet meer, maar als iets twee of meer keer aan me voorbij komt, dan weet ik dat ik daar iets mee moet doen.
Vandaag is het Witte Donderdag. De dag voor Goede Vrijdag, waarop christenen bewust stilstaan bij het offer dat Jezus 2000 jaar geleden aan het kruis heeft gebracht. Als kind werd me al verteld dat dat offer gebracht was zodat mijn zonden konden worden vergeven en ik heb daarom dan ook altijd een warm gevoel gehad als ik aan Jezus dacht. Mijn hele leven al staat hij symbool voor liefde, geduld en zachtheid. Eigenschappen die een ieder van ons in zich heeft, maar die zich in sommige omstandigheden zo heel moeilijk laten tonen.
Niets geeft ruimte, rust en stilte Geeft vrijheid, overvloed en rijkdom Leegte, lucht en nut Vergezichten, horizonten en oneindigheid Maar niets weten, niets snappen, niets begrijpen niets bezitten, niets begeren, niets bereiken niets vinden, niets kunnen, niets doen niets plannen, niets willen, niets bedenken Vinden we maar niets
Eén van de mooiste dingen van het wekelijks schrijven is telkens weer tot de ontdekking komen dat ik inspiratie krijg. Soms weet ik al een paar dagen van tevoren waarover ik ga schrijven, maar het gebeurt steeds vaker dat ik pas op het moment dat mijn vingers het toetsenbord raken, weet waarover ik het ga hebben. Ideeën dwarrelen dan wel al door mijn hoofd, maar gaan nog alle kanten op. En voor iemand zoals ik, die gewend is om te plannen, is het een hele mooie uitdaging om de regie los te laten en zich open te stellen voor dat wat te binnen valt.
Alhoewel ik dit boek in het Nederlands heb gelezen, kies ik hierboven toch liever voor de originele titel van het boek in plaats van 'Ik moest doodgaan om mezelf te genezen'. De vertaling van de titel wekt naar mijn gevoel de verwachting dat het vooral om een bijna-dood ervaring gaat, terwijl het boek zoveel meer is dan dat.
Wanneer was de laatste keer dat je je overgaf aan de stilte? (en deze vraag stel ik vooral ook aan mezelf!). Doe je dat überhaupt weleens? Gewoon gaan zitten of liggen en dan niets doen? Niet lezen, niet schrijven, geen tv kijken. Simpelweg de rust en stilte ervaren? Wanneer was de laatste keer dat je mediteerde, in gebed ging,  in een duinpan in de zon ging liggen en je ogen sloot, luisterend naar de ritme van de zee….
Geluk is niet het tegenovergestelde van verlangen, noch het tegenovergestelde van rouw, noch het tegenovergestelde van teleurstelling, maar de open armen die al deze energieën omarmen, de immense hemel waarin alles weer is toegestaan, goed en slecht, pijnlijk en plezierig. Het ware geluk heeft geen tegendeel. Het is non-duaal. Het is het leven zelf. -  Jeff Foster
Al enige tijd was ik op zoek naar een heldere vertaling van de ‘Tao Teh Jing’ van de Taoïsten. Ik was nieuwsgierig geworden naar het Taoïsme (of Daoïsme), maar had als leek zijnde een boek nodig die een niet al te ingewikkelde uitleg gaf. Het boek ‘Hart voor Tao’ van Elly Nooyen was precies wat ik zocht.
Twintig jaar geleden wordt een klein meisje van drie jaar, na nog maar een paar uurtjes geslapen te hebben, wakker en staat op. Ze is nog opgewonden van haar verjaardag van die dag en van alle kadootjes die ze gekregen heeft en wil nog even naar papa en mama toe. Zachtjes doet ze de deur van haar slaapkamer open en staat met dromerige ogen en door de slaap in de war gewoelde blonde haartjes in de verlichte gang. De eerste die ze ziet is papa die in de deur van zijn slaapkamer, die pal naast de hare is, staat en haar verbaasd aankijkt. Hij is het niet gewend dat ze uit haar bedje komt. Normaal gesproken slaapt ze altijd als een roosje de hele nacht door. Ze kijkt nieuwsgierig langs hem heen de slaapkamer in en ziet daar mama in bed en een vreemde vrouw die op de bedrand zit. Als ze aan papa vraagt wat die mevrouw daar doet, stelt hij haar gerust en zegt dat ze lekker verder moet gaan slapen. En vol vertrouwen doet ze dat ook.

Onderstaande tekst kwam ik tegen op Facebook en de eerste regel trok me, want het klopt dat deze wereld een gewelddadige plek is. Dat is niet alleen in onze tijd zo, maar door alle eeuwen heen. Echter bij iedere volgende regel die ik las, voelde ik de afstand groeien tussen de wijze waarop de schrijver naar de wereld keek en ikzelf. Ik wil mijn houding niet laten bepalen door wat er om mij heen gebeurt, maar ten alle tijden blijven luisteren naar mijn hart en mijn gedachten met zorg vormgeven. Ik wil me niet machteloos voelen en probeer daar waar ik kan, ook al is het op wereldschaal nog zo gering, de goedheid in deze wereld naar de voorgrond te trekken. Ik wil de schoonheid in iedere dag ontdekken, niet om dat ik dat wat lelijk is niet wil zien, maar omdat ik geloof dat datgene wat aandacht krijgt groeit. Het lukt me niet altijd, maar dat is wel hoe ik in deze wereld sta.

Onlangs gebruikte ik het verhaal van Job uit de bijbel om duidelijk te maken dat we in het leven tegenstellingen nodig hebben om ons bewust te mogen zijn van datgene wat we hebben. Vanuit dat bewustzijn kunnen we pas dankbaarheid voelen voor de dingen in het leven die op ons pad komen. Wie bijvoorbeeld alleen maar voorspoed in zijn leven kent, zal dat als vanzelfsprekend aannemen. Voor iemand die beide zijden van de medaille kent, zowel voorspoed als tegenspoed, geldt echter dat hij in tijden waarin het hem goed gaat zich bewust zal zijn van hoe het ook anders kan zijn en dankbaarheid voelen voor zijn huidige situatie.
‘Doen door niet te doen’ is een eeuwenoude Chinese gezegde die voortkomt uit de Tao Teh Jing, kort door de bocht de bijbel van de Taoïsten.
Voor wie opgevoed is met de woorden ‘als je je best maar doet dan kom je er wel’ (en wie is niet zo opgevoed?) klinkt dit enorm tegenstrijdig, maar als ik het hier ga uitleggen dan ga je vast snappen wat ik bedoel. Dat uitleggen doe ik graag aan de hand een voorbeeld uit mijn eigen leven.
De allereerste pagina die ik voor deze blog schreef heet 'Bestemming'. Het beschrijft het innerlijke besef dat mijn leven naar een eindpunt toewerkt en dat het er niet om gaat wat ik aan het einde pas bereik, maar om wat ik onderweg naar dat eindpunt toe heb gezien, gevoeld, geproefd, gehoord, ervaren en geleerd.
En als ik dan die bestemming bereikt heb, dan weet ik nu al dat de weg ernaartoe uiteindelijk het allerbelangrijkste was….
Loading new posts...
No more posts